FAMILY ALBUM

Każdy z nas, jeśli dobrze poszuka, czy to na strychu, czy na dnie szuflady znajdzie przechowywane od pokoleń stare fotografie.. Mnie udało się wyszperać cały album wypełniony zdjęciami przodków sięgającymi pokolenia moich pra-pradziadków..Rodzice dostali go przed laty w prezencie od wuja i odkąd pamiętam był tylko przekładany z miejsca na miejsce... Dlaczego?.. Na to pytanie nasuwa się tylko jedna odpowiedź; ze względu na jego opłakany stan...Rzec można, że nie ma niczego dziwnego w tym iż licząca ponad 100 lat rzecz z biegiem lat zdążyła się zniszczyć.. jednak od pokoleń nikt nie wpadł na pomysł żeby ją naprawić... 

W czasach swej świetności album z pewnością był piękny.. skórzana oprawa, drewniane strony, mosiężne zdobienia... Niestety czas do pary z licznym gronem ciekawskich 'oglądaczy', przez których ręce na przeciągu wieku zdążył się przewinąć zrobiły swoje.. 

Ktoś urwał okładkę, porozdzierał strony.. karty pożółkły i 'przesiąknęły' kurzem... 
Długo zastanawiałam się nad tym jak zabrać się za jego renowację.. prawdę powiedziawszy to było nie lada wyzwanie.. bo co innego skleić współczesną książkę, a co innego 'reanimować' zabytkową rzecz.. Przed podjęciem jakichkolwiek prób naprawczych musiałam się najpierw w tej dziedzinie nieco wyedukować, by uniknąć ewentualnych błędów i pomyłek, których usuwanie mogłoby w przyszłości okazać się dużo trudniejsze niż sama naprawa... Kiedy już 'skompletowałam' niezbędną wiedzę i wszelkie potrzebne materiały wzięłam głęboki oddech i przystąpiłam do pracy... 

Na moje szczęście ktoś przed laty powkładał pomiędzy karty kawałki papieru z opisami zdjęć... co znacznie ułatwiło mi ich posegregowanie.. choć prawdę mówiąc nie wszystkie zapiski udało mi się rozczytać ... 
Sama naprawa była szalenie czaso i pracochłonna.. wymagała staranności i precyzji, a przede wszystkim użycia odpowiednich 'narzędzi' i przyborów, bo przecież nikt przy zdrowych zmysłach nie skleja 100 letnich rzeczy przy użyciu popularnej 'kropelki' i samoprzylepnej taśmy.. 
Niemniej.. wszelkie moje trudy znalazły w końcu szczęśliwy finał i album doczekał się 'nowego życia' i powrotu do łask.. obecnie zajmuje zaszczytne miejsce w gabinetowej części salonu   

Oczywiście po dokładnym posegregowaniu i powkładaniu zdjęć do albumu okazało się, ze po pierwsze nie wszystkie są 'od kompletu', do tego nie ma żadnego sposobu na to żeby udało się je wszystkie w albumie zmieścić... 

Co więc począć z tymi które zostały? spakować do pudełka i schować na kolejne lata do szuflady?... Teoretycznie to też jakieś wyjście, ale ja postanowiłam poszukać mniej banalnego rozwiązania... 

W ruch poszły nożyczki, kartony, kawałki zamszu, taśma i klej...Tym sposobem kolejny weekend spędziłam nad zdjęciami.. Nad czym tak usilnie pracowałam?.. Ano nad czymś, co pasowałoby do klimatu fotografii z minionej epoki, umożliwiało ich wyeksponowanie, a przy okazji pozwoliło uniknąć zawieszania na ścianie kolejnych kilkunastu ramek... i voilà! .. oto efekt moich weekendowych zmagań  

Na koniec muszę dodać, że zarówno przy wszystkich pracach renowacyjno-twórczych, jak i przy samej segregacji zdjęć miałam bardzo 'kompetentnych' i 'profesjonalnych' pomocników