poniedziałek, 22 lipca 2013

Jamnik Fafik i misiek Zdzisiek- czyli mamine pluszaki :)

Czego to człowiek nie znajdzie na własnym strychu ;)... Podczas kolejnej wyprawy w jego najciemniejsze zakamarki udało mi się spod sterty rupieci wygrzebać dwa pluszaki należące przed laty do mojej mamy.. co prawda stan obu 'wykopalisk' niejedno dziecko najpewniej by przestraszył, gdyż w niczym nie przypominały ulubionych zabawek sprzed lat, ale mimo to postanowiłam podjąć próbę ich zreanimowania, a to dlatego, że oba były prezentami, które mama dostała w dość niecodziennych okolicznościach ;)

Jako pierwszy strychowe ciemności opuścił Fafik.. z relacji mamy wynikało, że był kiedyś sporych rozmiarów kudłatym, beżowym jamnikiem... był.. bo to co przyniosłam pod pachą przypominało raczej poszarpaną kupę kurzu z długimi uszami...




Wypchany pakułami pluszak miał oderwaną głowę, którą ktoś przyszył byle jak niebieskim sznurkiem, ponadrywane uszy i oczy.. do tego był niewyobrażalnie brudny i zdeformowany.. ale jak już wcześniej wspomniałam postanowiłam dać szansę jamnikowi, którego mama dostała w dzieciństwie ( tak tak... w czasach rozkwitu socjalizmu :)) od  jakiegoś gościa z dalekiego zachodu :D

Piesek został rozpruty, wypatroszony, solidnie odmoczony i wyprany... po wysuszeniu i złożeniu z powrotem do kupy trzeba było jeszcze Fafika solidnie wyszczotkować...i voila!  Znów wygląda jak francuski piesek ;)




Jako drugi ze strychu powrócił Zdzisiek... miś 'trociniak' będący prezentem od kolegi, który we wczesnej młodości najwyraźniej się w mamie podkochiwał ;) Stan miśka  był równie kiepski jak jego uszatego kompana... trudno było mi nawet jednoznacznie określić kolor pluszu z jakiego był uszyty..



Podczas demontażu wyszło na jaw, że głowa, która z założenia powinna być ruchoma została przytwierdzona na stałe do korpusu, nos miśka zaginął bez wieści, a w jego miejsce babcia wstawiła smętną 'protezę' w postaci byle jak przyszytej skórkowej łatki.. do tego filcowy język połowicznie wrąbały mole, a uszy trzymały się tylko 'na słowo honoru'...

O dziwo stan trocin, które wyciągnęłam ze Zdziśka bardzo pozytywnie mnie zaskoczył.. nie wymagały nawet 'prania'.. za to cała reszta odmakała całe popołudnie we wszystkich możliwych detergentach... i.. okazało się, że... misiek wcale nie jest szaro-bury, a .. żółto-biały.. w dodatku stan pluszu jest dużo lepszy niż początkowo myślałam ;) Przed ponownym wypchaniem niedźwiedź dostał ode mnie nowy nos i jęzor( po uprzednim mozolnym wycięciu i wyskubaniu pozostałości odbarwień po łatce), solidniej przytwierdziłam też jego uszy, na nowo uruchomiłam mechanizm głowy... na koniec zawiązałam mu na szyi czerwoną kokardę, bo podobno z taką ozdobą przybył do mamy przed laty w charakterze prezentu :)






Oba pluszaki po latach strychowej poniewierki wróciły do łask i doczekały szczęśliwej 'emerytury' w zaciszu lalkowego pokoju... do tego, nie wiedzieć czemu, niemal natychmiast zyskały szczególne względy blogowych 'maskotek', które nie pytając nikogo o zdanie rozparcelowały Fafika i Zdziśka między siebie kategorycznie odmawiając ich oddania ;)



27 komentarzy:

  1. Każdy Twój wpis zawiera tak ciekawe opisy, że żałuję, iż tak prędko dotarłam do końca. Ślicznie odnowiłaś pieska i miśka, no ale kto jak nie TY ?? Fantastyczna niespodzianka, już widzę, jak szczęśliwą była Twoja Mama :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Aniu :) Pisząc każdą notkę na blogu po prostu staram się unikać monotonii ;) A mamie jest miło, że pluszaki zamiast na śmietnik trafiły do lalkowego pokoju :)

      Usuń
  2. No jak to czemu zyskały względy?:D Takie miłe pluszaki to i ja bym chętnie przygarnęła:D
    A miśki dostały nowe życie... pięknie je odnowiłaś;) Robota na złoty medal!
    Tak nawiasem pisząc, też miałam kiedyś w dzieciństwie zabawkę-jamnika o imieniu Fafik:D
    P.S. Ostatnia fotka jest urocza:D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki :* Ten 'Fafik' chyba po prostu jest najbardziej intuicyjnym imieniem dla jamnika ;).. A co do ostatniej fotki.. cóż.. bez 'maskotek' ani rusz :D

      Usuń
  3. Zrobiłaś prawdziwy cud ,misio jest nie do poznania,wygląda jak z półki sklepowej.piesek także ślicznie odświeżony.Na pewno mama z dumą patrzy na swoje stare przytulanki i wspomina dawne czasy oraz okoliczności w jakich stała się ich właścicielką. Uwierz, miłe są takie wspomnienia .

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Ula :) Z misiem było dużo więcej pracy, na szczęście udało się go odratować.. a mama.. hmm... na pewno ma do pluszaków sentyment...;)

      Usuń
  4. Jesteś niesamowita. Czy Ty czasem jakiejś magii nie uprawiasz? Aż wierzyć się nie chce, że to te same pluszaki. Nie wiem, jak Twoja mama, ale ja to bym się chyba popłakała, gdyby ktoś tak odnowił mojego Puszka. Masz złote ręce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :) i zapewniam, ze to nie żadna 'magia' a jedynie czas, cierpliwość, igła z nitką i detergenty :) .. Może Puszka też uda się odnowić?.. warto spróbować ;)

      Usuń
  5. Gratuluję solidnej pracy, fakt prawdziwy cud, aż niewiarygodne że po tylu latach pluszaki wróciły z powrotem na "salony" :)
    gdyby nie fotki przed i po nie uwierzyłabym w zmianę, a jest co podziwiać !
    Wspaniała jest ostatnia i przed ostatnia fotka :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie jestem fanką pluszaków, ale po Twojej ogromnej pracy można je polubić :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :) Sama też nie jestem jakoś szczególnie fanką pluszaków.. po prostu lubię starocie i stare zabawki... i kiedy już udało mi się te miśki na strychu znaleźć postanowiłam je naprawić ;)

      Usuń
  7. REWELACJA!
    Jednak kurz konserwuje ;) pod grubą warstwą paprochów zachował się świetny kolor zarówno jamnika jak i misia ;)
    Na pierwszym zdjęciu długo się zastanawiałam na co właściwie się patrzę ;)
    Wyczesany psiak wygląda obłędnie Nic dziwnego, że blogowe maskotki wzięły pluszaki we władanie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki :*

      Kiedy znalazłam na strychu to zakurzone nieszczęście sama zastanawiałam się na co patrzę :D.. właściwie nie wiem jakim cudem udało mi się przywrócić im właściwe kolory.. grunt, że skutecznie ;) Blogowe maskotki- pazerne bestie zagarnęły mi nie tylko te miśki.. rozważam coraz poważniej posadzenie ich na 'karnym jeżyku' :D

      Usuń
  8. O bosz! Fafik jest bosssski!!! Miśki też miałam kiedyś, ale ten psiur...
    Zazdroszczę tak zdolnych rąk!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki ;) Ten Fafik mimo katastrofalnego wyglądu before jakoś od pierwszego wejrzenia wpadł mi w oko ;)

      Usuń
  9. Awww so pretty!

    bloglovin.com/blog/3880191

    OdpowiedzUsuń
  10. Chyba wszystkie jamniki nazywały się Fafik:) Nasz w przedszkolu też:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Coś w tym jest ;) "Fafik" zawsze jakoś tak nasuwa się jako jedyne słuszne imię dla jamnika ;)

      Usuń
  11. Jak fajnie, ja swoje pluszaki już dawno straciłam i nie odzyskam bo wszystkie trafiły do śmieci, gdy byłam nastolatką ;/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Te pluszaki należały kiedyś do mojej mamy.. moje zabawki z dzieciństwa niestety w większości podzieliły los Twoich..

      Usuń
  12. Aż trudno uwierzyć ze udało ci się doprać materiał :) ciekawe w jakim proszku prałaś w pralce ??? Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prania w pralce raczej bym nie zaryzykowała.... pluszaki mają ponad 40 lat.. odmakały kilka dni w wielu detergentach, między innymi w znanym z reklam odplamiaczu na literkę 'v' i w rekomendowanym przez samego Zygmunta Chajzera proszku ;)

      Usuń
  13. Nie wierze nie wierze nie nie nie one zmartwychwstały :) Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może jeszcze kiedyś znajdę jakieś pluszaki do 'reanimacji'.. póki co mam do ogarnięcia przedwojenny kwietnik i skrzynkę lalek ;)

      Usuń
  14. Bardzo mnie ciekawi ta skrzynka lalek ( brzmi super) nie mogę się doczekać kiedy wrzucisz je na blog :) Kasia

    OdpowiedzUsuń